کد مطلب:25091 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيا شخصي ميتواند در وصيّت نامه خود اموالش را به بعضي ورثهاش ببخشد و بعضي ديگر را محروم سازد؟

هر كسي حق دارد وصيّت كند كه بعد از مرگ وي يك سوم مالش را به يك يا چند نفر بدهند و يا در مواردي به مصرف برسانند، ولي در بيش از يك سوم، وصيّت در صورتي صحيح و قابل اجرا است كه ورثه اجازه بدهند. اگر اجازه ندهند، وصيّت اثر ندارد.(1) بنابراين اگر پدري وصيّت كرد كه تمام املاكش پس از مرگ او به يكي از فرزندانش منتقل شود، بعد از فوت پدر يك سوم املاكش به پسري كه براي او وصيّت شده ميرسد.

بيش از يك سوم را اگر ورثه اجازه داده و امضا نمودند، به همان پسر ميدهند اما اگر اجازه ندادند، بين وراث طبق قانون ارث تقسيم ميكنند.

خوب است كه انسان در وصيت، عدالت را رعايت كند، چرا كه فرق گذاشتن بين فرزندان مكروه است مگر اين كه يكي از فرزندان فقيرتر باشد يا اهل علم يا اهل تقواي بيشتر باشد.

اگر فرق گذاشتن موجب فتنه و كينه توزي و فساد باشد، حرام است.(2)

امام باقر(ع) فرمود: هر كس در وصيّت عدالت را رعايت كند، مانند كسي است كه در حال حيات خود صدقه داده باشد اما كسي كه طبق عدالت وصيّت نكند، در قيامت در حالي خدا را ملاقات ميكند كه خداوند از وي خشمناك است.(3)

البته در حال حيات ميتواند اموالش را هر گونه كه بخواهد ببخشد.

پي نوشتها:

1. لمعه دمشقيه، ج 5، ص 36؛ آيت اللَّه فاضل لنكراني، جامع المسائل، ج 1، ص 353، سؤال 1273.

2. امام خميني، تحريرالوسيله، ج 2، ص 61.

3. وسائل الشيعه، ج 19، ص 267 (كتاب الوصايا).